μεταπτοιώ

μεταπτοιῶ, -έω (Α)

φεύγω από έναν τόπο από φόβο και ζητώ καταφύγιο αλλού («ἔχθει μεταπτοιοῡσαν εὐναίων γάμων», Αισχύλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α)-* + -πτοιῶ (< πτοία «ταραχή, φόβος»)].